Η αναφυλαξία είναι μια οξεία αλλεργική αντίδραση που αρχίζει
αιφνίδια και μπορεί να προκαλέσει μέχρι και θάνατο.
Υπάρχουν πληθώρες αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν αναφυλαξία. Έρευνες έχουν δείξει ότι παίζει ρόλο ακόμα και η ηλικία του ασθενούς.
Γενικότερα οι μικρότερες ηλικίες είναι πιο πιθανόν να πάθουν αναφυλαξία από φαγητό, ενώ οι μεγαλύτερες ηλικίες από κάποια φαρμακευτική αγωγή. Βέβαια, άλλη μια πολύ συχνή αιτία είναι το τσίμπημα από έντομα.
Συνήθως, η εξέλιξη των συμπτωμάτων της αναφυλαξίας είναι η εξής:
-Αρχικά εμφανίζεται κνησμός με εξανθήματα κυρίως στις μασχάλες, στη γεννητική χώρα, στις παλάμες, στα πέλματα και στο λαιμό.
-Στη συνέχεια εμφανίζεται ταχυπαλμία, ερύθημα, ερυθρότητα, κνίδωση, αγγειοοίδημα, ρινική καταρροή και συμφόρηση
-Μετέπειτα βήχας, δύσπνοια, συριγμός, ναυτία, έμετοι, μετεωρισμός κοιλίας, αρρυθμίες, ζάλη, λιποθυμία, υπόταση και συγκοπή με τελική κατάληξη το θάνατο.
Υποπτευόμαστε αναφυλακτική αντίδραση όταν πληρούνται τα παρακάτω κριτήρια:
1)Αιφνίδια έναρξη και ταχεία εξέλιξη των συμπτωμάτων.
2)Απειλητικά για τη ζωή συμπτώματα: βρογχοσυστολή ,συριγμός ,αναπνευστικά προβλήματα, υποξία, κυάνωση, υπόταση, ταχυκαρδία.
3)Αλλαγές του δέρματος και των βλεννογόνων (έξαψη, κνίδωση, αγγειοοίδημα)
Επίσης είναι σημαντικό να ξέρουμε ότι:
-Αλλαγές στο δέρμα ή τους βλεννογόνους από μόνες τους δεν είναι σημάδι αναφυλακτικής αντίδρασης
-Οι αλλαγές στο δέρμα ή τους βλεννογόνους μπορεί να είναι αμυδρές ή απούσες έως και στο 20% των αντιδράσεων (ορισμένοι ασθενείς μπορεί να έχουν μόνο μείωση στην αρτηριακή πίεση)
-Μπορεί επίσης να υπάρχουν γαστρεντερικά συμπτώματα (π.χ. έμετος, κοιλιακός πόνος,
ακράτεια).
ΑΛΛΕΡΓΙΚΑ ΤΕΣΤ
Τα αλλεργικά τεστ μπορούν να βοηθήσουν να προσδιοριστεί το αίτιο της αναφυλακτικής αντίδρασης ενός ατόμου. Δερματικά τεστ αλλεργίας (όπως τα δερματικά τεστ επικόλλησης)είναι διαθέσιμα για ορισμένες τροφές και δηλητηριώδεις ουσίες. Οι αιματολογικές εξετάσεις για συγκεκριμένα αντισώματα μπορεί να είναι χρήσιμες για να επιβεβαιωθεί αλλεργία σε τροφές όπως το γάλα, τα αυγά, τα φιστίκια, οι καρποί δέντρων και τα ψάρια. Τα δερματικά τεστ μπορούν να επιβεβαιώσουν αλλεργία στην πενικιλίνη, αλλά δεν υπάρχουν δερματικά τεστ για άλλες φαρμακευτικές ουσίες. Μη ανοσολογικές μορφές αναφυλαξίας μπορούν να διαγνωστούν μόνο με τον έλεγχο του ιατρικού ιστορικού του ατόμου ή εκθέτοντας το άτομο σε αλλεργιογόνο που μπορεί να είχε προκαλέσει αντίδραση στο παρελθόν. Δεν υπάρχουν δερματικά ή αιματολογικά τεστ για τη διερεύνηση της μη ανοσολογικής αναφυλαξίας.
Η επινεφρίνη (αδρεναλίνη) είναι η κύρια θεραπεία για την αναφυλαξία. Συνιστάται, η χορήγηση της επινεφρίνης ενδομυϊκά στον προσθιοπλάγιο μηρό, το συντομότερο δυνατό από την στιγμή που υπάρχει υποψία αναφυλαξίας. Στην συνέχεια μπορούν να χορηγηθούν αντιισταμινικά όπως χλωροφαιναμίνη η οποία μπορεί να χορηγηθεί ενδομυϊκά ή ενδοφλέβια. Επίση,ς στεροειδή όπως κορτιζόνη αλλά και νεφελοποιητές βοηθούν σαν βρογχοδιασταλτικά.
Η σοβαρότητα της αντίδρασης είναι ανάλογη της ταχύτητας έναρξης και
του μεγέθους του ερεθίσματος.
Είναι ζωτικής σημασίας η αναφυλακτική αντίδραση να εντοπίζεται και να αντιμετωπίζεται άμεσα. Πρέπει να καλούμε αμέσως βοήθεια και ασθενοφόρο έστω και στην υπόνοια αναφυλαξίας ,διότι τα συμπτώματα μπορόυν να εξελιχθούν ταχέως θέτοντας τη ζωή του ασθενή σε κίνδυνο.
Εικόνα: Photo by Dustin Humes on Unsplash
