Πρόκειται για τη νόσο Ντιπουιτρέν , η οποία πήρε το όνομα της από το Γάλλο χειρουργό Guillaume Dupuytren. Χαρακτηρίζεται από συρρίκνωση της παλαμιαίας απονεύρωσης, η οποία προκαλεί σταδιακά μόνιμη ακούσια σύγκαμψη ενός ή περισσότερων δακτύλων. Ονομάζεται ασθένεια των Βίκινγκ γιατί απαντάται συχνότερα στις βορειοευρωπαϊκές χώρες και σε άτομα βορειοευρωπαϊκής καταγωγής.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Πιστεύεται ότι η νόσος ήταν πολύ διαδεδομένη ανάμεσα στους Βίκινγκ και όταν αυτοί άρχισαν να κάνουν επιδρομές στη Βόρεια Ευρώπη, πέρασε στους τοπικούς πληθυσμούς λόγω των επιμειξιών. To 865 μ.Χ. είναι μια σημαδιακή χρονιά καθώς τότε η πρώτη μεγάλη στρατιά Βίκινγκ αποβιβάστηκε στις ακτές της Αγγλίας. Μικρότερης έκτασης επιδρομές είχαν πραγματοποιηθεί και στο παρελθόν, αλλά καμία από αυτές δε μπορεί να συγκριθεί με την απόβαση του 865 μ.Χ. Οι Βίκινγκ δεν αρκέστηκαν μόνο στις επιδρομές μέσω των οποίων εξασφάλιζαν πλούσια λάφυρα και σκλάβους που έπαιρναν μαζί τους στον παγωμένο Βορρά. Σταδιακά άρχισαν να εγκαθίστανται μόνιμα στις αγγλικές περιοχές που κυρίευσαν. Καλλιέργησαν την εύφορη αγγλική γη και ήρθαν σε επιμειξία με το ντόπιο πληθυσμό.
Οι ξακουστοί αυτοί θαλασσοπόροι και πολεμιστές δεν περιορίστηκαν μόνο στην Αγγλία αλλά πραγματοποίησαν επιδρομές και εγκαταστάθηκαν σε πλήθος περιοχών όπως η Σκωτία, η Ιρλανδία, ο Καναδάς, η Ισλανδία, η Γροιλανδία, η Γαλλία. Έφτασαν μέχρι τη Μεσόγειο και μάλιστα χρησιμοποιήθηκαν ως μισθοφόροι από τη Βυζαντινή αυτοκρατορία. Η Βαράγγειος φρουρά, ένα σώμα επιλέκτων του Βυζαντινού στρατού, είχε στις τάξεις της κυρίως Σκανδιναβούς.
Η εξάπλωση αυτή των Βίκινγκ είχε ως αποτέλεσμα την εμφάνιση της νόσου Ντιπουιτρέν στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στη βόρεια, όπου σημειώθηκαν και οι περισσότερες επιδρομές. Θεωρείται ότι η νόσος κληρονομείται με αυτοσωμικό επικρατή τρόπο.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ
Η νόσος Ντιπουιτρέν, η αλλιώς παλαμιαία απονευρωσίτιδα, είναι μία παθολογική κατάσταση που επηρεάζει τα χέρια και χαρακτηρίζεται από σύγκαμψη ενός ή περισσότερων δακτύλων προς την παλάμη.
Το πρόβλημα εντοπίζεται στην παλαμιαία περιτονία, το συνδετικό ιστό που βρίσκεται κάτω από το δέρμα της παλάμης. Αρχικά ένας ή περισσότεροι σκληροί όζοι κάνουν την εμφάνισή τους στην παλαμιαία περιτονία. Το πάχος τους σταδιακά αυξάνεται, ο όζοι συμφύονται με το δέρμα και σχηματίζονται μία ή περισσότερες επιμήκεις χορδές (ταινίες) που εκτείνονται από την παλάμη προς ένα ή περισσότερα δάχτυλα. Τα δάχτυλα που επηρεάζονται από τη νόσο αρχίζουν να κάμπτονται προς την παλάμη και με την πάροδο του χρόνου γίνεται όλο και πιο δύσκολο για τον ασθενή να τα ευθυγραμμίσει.
Συνήθως, η νόσος δεν προκαλεί σοβαρό πόνο αλλά όταν εξελιχθεί μπορεί να επηρεάσει την καθημερινότητα του ασθενή δυσχεραίνοντας απλές καθημερινές δραστηριότητες όπως η χειραψία, το πλύσιμο του προσώπου και η τοποθέτηση του χεριού στην τσέπη.
Στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων η εξέλιξη της νόσου είναι πολύ αργή. Η νόσος Ντιπουιτρέν είναι σχετικά σπάνια και απαντάται στο 1-2% περίπου του πληθυσμού. Συνήθως διαγιγνώσκεται κατά τη διάρκεια της πέμπτης, έκτης ή έβδομης δεκαετίας της ζωής. Τα δάχτυλα που επηρεάζονται συχνότερα είναι το ο παράμεσος και το μικρό δάχτυλο, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις εμπλέκεται και ο μέσος. Ο δείκτης και ο αντίχειρας σπάνια εμφανίζουν κάμψη. Το πιο συνηθισμένο φαινόμενο είναι το ένα από τα δύο χέρια να επηρεάζεται περισσότερο αλλά παρατηρούνται και εξαιρέσεις.
Παρόμοιες παθήσεις που οφείλονται σε διαταραχές του συνδετικού ιστού είναι η νόσος Ledderhose (πελματιαία απονευρωσίτιδα) και η νόσος Peyronie (παθολογική κάμψη του πέους).
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Μιας και η νόσος συνήθως εξελίσσεται αργά, η θεραπεία μπορεί να μην ενδείκνυται αρχικά εφόσον δεν υπάρχει πόνος και δεν επηρεάζεται η ικανότητα του ασθενή να χρησιμοποιεί τα χέρια του ώστε να εξυπηρετήσει τις καθημερινές του ανάγκες.
Όταν η νόσος εξελιχθεί υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές προσεγγίσεις όπως οι ενέσεις κολλαγεννάσης, η διατομή της παλαμιαίας απονεύρωσης με βελόνα και τέλος η χειρουργική επέμβαση.
Eνέσεις κολλαγεννάσης
Οι ενέσεις κολλαγεννάσης χορηγούνταν μέσα στον πάσχοντα ιστό. Η κολλαγεννάση μπορεί να προκαλέσει λύση των πεπαχυσμένων ταινιών συνδετικού ιστού βελτιώνοντας την κινητικότητα των προσβεβλημένων δαχτύλων. Το φάρμακο με εμπορική ονομασία XIAFLEX εγκρίθηκε από τον FDA το 2010 για τη θεραπεία της νόσου του Ντιπουιτρέν. Το φάρμακο αυτό χρησιμοποιούνταν μέχρι τότε μόνο σε ασθενείς με νόσο Peyronie. Τα αποτελέσματα ήταν ικανοποιητικά και για την ολοκλήρωση της θεραπείας απαιτούνταν τρεις συνεδρίες. Δυστυχώς το κόστος του φαρμάκου ήταν αρκετά υψηλό. Το φάρμακο αυτό δεν είναι πια εγκεκριμένο από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων ύστερα από αίτημα της φαρμακευτικής εταιρείας που το διέθετε, καθώς οι πωλήσεις δεν ήταν ικανοποιητικές και η ζήτηση παρέμεινε σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Διατομή της παλαμιαίας απονεύρωσης με βελόνα
Αυτή είναι μια ελάχιστα επεμβατική επιλογή και η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου μισή ώρα. Η επέμβαση πραγματοποιείται υπό τοπική αναισθησία. Η βελόνα εισάγεται κάτω από το δέρμα και με προσεκτικές κινήσεις διατέμνονται οι πεπαχυσμένες χορδές της παλαμιαίας απονεύρωσης. Ο χρόνος αποθεραπείας είναι περίπου δύο εβδομάδες. Η διατομή με βελόνα μπορεί να επαναληφθεί μελλοντικά εάν χρειαστεί. Ένα μειονέκτημα είναι ότι οι πιθανότητες υποτροπής είναι μεγαλύτερες συγκριτικά με τη χειρουργική αντιμετώπιση.
Χειρουργική διόρθωση
Αυτή η λύση είναι η περισσότερο επεμβατική και περιλαμβάνει διατομή της παλάμης και αφαίρεση του προσβεβλημένου ιστού, ώστε τα δάχτυλα να επιστρέψουν στη φυσική τους θέση. Η επέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί υπό ολική ή τοπική αναισθησία και συνήθως ο ασθενής επιστρέφει σπίτι την ίδια μέρα. Ο χρόνος αποθεραπείας είναι μεγαλύτερος και μπορεί να φτάσει τις δώδεκα εβδομάδες, αλλά το ποσοστό υποτροπής είναι μικρότερο συγκριτικά με τη διατομή της παλαμιαίας απονεύρωσης με βελόνα. Μετά την επέμβαση η ύπαρξη πόνου και η παρουσία οιδήματος στο χειρουργημένο χέρι είναι λίγο πολύ αναμενόμενα. Μετεγχειρητικά η εξάσκηση των δάχτυλων είναι πολύ σημαντική προκειμένου να επανακτηθεί η κινητικότητα και να περιοριστεί το οίδημα. Σχεδόν πάντα χρησιμοποιούνται νάρθηκες έκτασης των δαχτύλων.
Υγεία στο Σπίτι – Τα πάντα για την Υγεία
Πηγές:
2. https://www.history.org.uk/primary/resource/3867/the-vikings-in-britain-a-brief-history
3. https://www.topdoctors.co.uk
4.https://www.warhistoryonline.com
5. https://www.nhs.uk/conditions/dupuytrens-contracture/
6. https://www.ema.europa.eu/en/medicines/human/EPAR/xiapex
